Ο Ελλαδίτης μουσικός μίλησε στα μέλη της νεανικής χορωδίας Σωτήρας "Μικροί Ρεμπέτες" για το ρεμπέτικο τραγούδι, τους άκουσε να ερμηνεύουν τραγούδια και μαζί τους έπαιξε το μπουζούκι του.
Η επίσκεψή του στη Σωτήρα έγινε εξαιτίας του μεγάλου ενδιαφέροντος που του έχει προκαλέσει η δράση των νεαρών χορωδών και του εμπνευστή τους Γιώργου Δημητρίου, αφού μέσα σε λίγα χρόνια έχουν δώσει δεκάδες συναυλίες σε όλη την Κύπρο και στα περισσότερα τηλεοπτικά κανάλια, ενώ αποτελούν τη μοναδική νεανική ρεμπέτικη χορωδία σε Ελλάδα και Κύπρο.
Ο Γιάννης Πολυκανδριώτης
Γιος του δάσκαλου αρχοντορεμπέτη, Θεόδωρου Πολυκανδριώτη, ο 70χρονος σήμερα μουσικός έχει πολλά να θυμηθεί από την 50χρονη πορεία του στο χώρο της λαϊκής μουσικής. Υπήρξε παιδί-ταλέντο, καθώς ξεκίνησε τις εμφανίσεις του στα 13 του μόλις χρόνια. Οι λάτρεις του είδους στην Αθήνα της εποχής εκείνης, ίσως να τον θυμούνται με κοντό παντελονάκι να παίζει το 1960 μπουζούκι στο πάλκο, πλάι στον πατέρα του, στον «Παράδεισο», μαζί με τον Στράτο Παγιουμτζή και τον Παναγιώτη Μιχαλόπουλο. Για πρώτη φορά, έπαιξε μόνος του στην «Ψάθα», στο Αιγάλεω, με τον Πρόδρομο Τσαουσάκη.
Ακολούθησαν πολλές άλλες επιτυχημένες συνεργασίες, καθώς δεν άργησε να αναγνωριστεί το αξιόλογο ταλέντο του, όπως και η αγάπη του για το ρεμπέτικο και την αυθεντικότητα, ως άξιος συνεχιστής του πατέρα του. Μιχάλης Μενιδιάτης, Παναγιώτης Μιχαλόπουλος, Τάκης Σούκας, Πόλυ Πάνου, Βίκυ Μοσχολιού, Βαγγέλης Περπινιάδης, Καίτη Γκρέυ, Άντζελα Γκρέκα, Γιάννης Καλαϊτζής, Γιάννης Πουλόπουλος, Σταμάτης Κόκοτας, Ρένα Κουμιώτη, Μιχάλης Βιολάρης, είναι μερικά μόνο από τα μεγάλα ονόματα, με τα οποία συνεργάστηκε ο Γιάννης Πολυκανδριώτης.
Συνεργάστηκε με ιερά «τέρατα» της εποχής, όπως ο Βασίλης Τσιτσάνης (1969, «Χρυσά Κλειδιά» στην Πλάκα), τον οποίο κρατά στη μνήμη του ως ένα πολύ ωραίο άνθρωπο, που στα πρώτα του βήματα τον είχε καλέσει στο σπίτι του στην Αχαρνών για να τον «μυήσει» σε δρόμους μαγικούς, της μουσικής. Έπαιξε και με τον Ζαμπέτα, με τον οποίο ταξίδεψε το 1975 στην Περσία, προσκεκλημένοι του Σάχη, για τον οποίο έδωσαν ειδική παράσταση στο παλάτι. Στιγμές μοναδικές και αξέχαστες για τον νεαρό Γιάννη, που θυμάται και σήμερα τον Ζαμπέτα, το μεγάλο δάσκαλο, με τα αστείρευτα αστεία του στην αγορά της Τεχεράνης. Με τον Ζαμπέτα είχε συνεργαστεί και νωρίτερα, το 1968, στο γνωστό «Κήπο του Αλλάχ», στο Αιγάλεω. Το 1971 περιόδευσε με τη Γιώτα Λύδια σε πόλεις της Αυστραλίας, όπου πήγε ξανά το 1976 με τον Σαλέα, το δημοφιλή ερμηνευτή του δημοτικού μας τραγουδιού Ζάχο και το Τρίο Athene. Μετά την υπηρεσία του στο στρατό, στο Διδυμότειχο, όπου και σήμερα έχει καλούς φίλους, συνεργάστηκε με τον Γιάννη Πάριο, στα πρώτα του βήματα. Ήταν η εποχή που μεσουρανούσε η «Νεράιδα», στο Καλαμάκι, μαζί με τη Βίκυ Μοσχολιού, τον Γιάννη Καλαϊτζή και το μαέστρο Γιώργο Κατσαρό.
Η αλησμόνητη Ρίτα Σακελαρίου είχε πει και το πρώτο τραγούδι που έγραψε, «Του Γιαννάκη οι πενιές», σε στοίχους δικούς του. Για την ηχογράφηση του τραγουδιού, το 1965, στην “Κολούμπια”, η Ρίτα «κατέβηκε» από τη Θεσσαλονίκη, όπου εμφανιζόταν. «Ήταν άυπνη από το ταξίδι – θυμάται – και έπεσε να κοιμηθεί για λίγο σε? μία ψάθα. Έτσι ήταν τα χρόνια εκείνα, όλα απλά, ανόθευτα». Συνεργάστηκε και με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, σε μία τηλεοπτική του εμφάνιση, το 1989. Ο Γιάννης Πολυκανδριώτης έπαιξε και στη σκηνή του θεάτρου, δίπλα σε γνωστούς ηθοποιούς της εποχής, όπως τη Ρένα Βλαχοπούλου, τη Μάρω Κοντού, τον Κώστα Καρρά, τον Σταύρο Παράβα, τον Σωτήρη Μουστάκα κ.ά. Εκτός από την Αυστραλία, ο Γιάννης Πολυκανδριώτης έχει κάνει περιοδείες στον Καναδά, στις ΗΠΑ και σε χώρες της Ευρώπης. Ξεχωριστή στιγμή ήταν η εμφάνισή του στο θέατρο Olympique στο Παρίσι, πλάι στο δημοφιλή Γάλλο ερμηνευτή Rascal Daniel, ο οποίος τον επέλεξε να παίξει στην 26μελή ορχήστρα του, αντικαθιστώντας το φλάουτο με το μπουζούκι. Ακολούθησε η συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012.
Γιος του δάσκαλου αρχοντορεμπέτη, Θεόδωρου Πολυκανδριώτη, ο 70χρονος σήμερα μουσικός έχει πολλά να θυμηθεί από την 50χρονη πορεία του στο χώρο της λαϊκής μουσικής. Υπήρξε παιδί-ταλέντο, καθώς ξεκίνησε τις εμφανίσεις του στα 13 του μόλις χρόνια. Οι λάτρεις του είδους στην Αθήνα της εποχής εκείνης, ίσως να τον θυμούνται με κοντό παντελονάκι να παίζει το 1960 μπουζούκι στο πάλκο, πλάι στον πατέρα του, στον «Παράδεισο», μαζί με τον Στράτο Παγιουμτζή και τον Παναγιώτη Μιχαλόπουλο. Για πρώτη φορά, έπαιξε μόνος του στην «Ψάθα», στο Αιγάλεω, με τον Πρόδρομο Τσαουσάκη.
Το 1962 ήρθε και η πρώτη του εμφάνιση, εκτός Αθηνών.
«Ήρθε και με ζήτησε από τον πατέρα μου ο Μανώλης Αγγελόπουλος για να με πάρει μαζί του στη Θεσσαλονίκη. Δεν είχα ακόμα δικό μου μπουζούκι, αυτό όμως δεν στάθηκε εμπόδιο»,
«Ήρθε και με ζήτησε από τον πατέρα μου ο Μανώλης Αγγελόπουλος για να με πάρει μαζί του στη Θεσσαλονίκη. Δεν είχα ακόμα δικό μου μπουζούκι, αυτό όμως δεν στάθηκε εμπόδιο»,
θυμάται ο κ. Πολυκανδριώτης. «Ήταν για μένα – λέει – κάτι το ασύλληπτο να φύγω από την Αθήνα, μόνος μου, και να βρεθώ στην ορχήστρα του Αγγελόπουλου, με την Αννούλα και τον Βασίλη Βασιλειάδη στο ακορντεόν».
sotiranews.com
Ο κύριος Γιάννης Πολυκανδριώτης, τα τελευταία 20 χρόνια είναι μόνιμος κάτοικος Λονδίνου και επισκέπτεται την Ελλάδα και την Κύπρο, σχεδόν κάθε χρόνο.
