"...πάρτε διαμερίσματα..." "...κυκλοφόρησε το Συντακτώωων κληρώνει σπίτια...."
Το όνειρο κάθε φουκαρά ήταν το δικό του κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του εκείνα τα χρόνια και αγόραζε το λαχείο και το έβαζε δίπλα στα εικονίσματα να βοηθήσει η Παναγία. Να φύγει από το νοίκι να πάει στο διαμέρισμα που το έβλεπε σαν παλάτι.
Στην αρχή το Συντακτών μοίραζε διαμερίσματα και κάποτε κλήρωσε και μια ολόκληρη πολυκατοικία. " 16 διαμερίσματα...43 δωμάτια....3 καταστήματα...."
Και άκουγες τους λογαριασμούς που έκαναν όταν μαζευόντουσαν στην γειτονιά Σαββατόβραδα πίνοντας την ρετσίνα τους : "....σκέψου ...θα μείνω στο ένα διαμέρισμα...θα δώσω από ένα στα παιδιά και θα νοικιάσω τα υπόλοιπα...""...άντε εβίβα και καλά κέρδη..." και γέλια.
Μια από αυτές τις πολυκατοικίες ήταν στην πλατεία Αμερικής με μεγάλες διαφημιστικές ταμπέλες και όποιος περνούσε από εκεί έβγαζε και ένα αναστεναγμό.
οι περαστικοί έβαζαν τα παιδιά τους να τραβήξουν τον τυχερό λαχνό από το κοντάρι.
ήταν όμως η αλήθεια και το διαπιστώσαμε στην οικογένεια όταν
ένας κοντινός συγγενής κέρδισε ένα στην Κυψέλη.
Ήταν φυσικό να παρελάσουν όλοι από εκεί να το δούν και να συγχαρούν τον τυχερό.
Και η σχετική διαφήμιση....
Η Κυψέλη τότε είχε την αίγλη της.
«Τὸ περίφημον αυτὸ διαμέρισμα, περιλαμβάνει:
πέντε κύρια δωμάτια, προχώλλ, χωλλ, μεγάλην κουζίναν, οφφίς, δωμάτιον υπηρεσίας,
με ιδιαίτερον WC, πλήρες λουτρόν, ευρύχωρους διαδρόμους κ.λ.π.
Η κατασκευή του είναι εκ των πολυτελεστέρων.
Τα πατώματα του δρύινα.
Εξυπηρετείται με κεντρικήν θέρμανσιν και ασανσέρ.
Είναι ένα από τα ωραιότερα σπίτια που δίνει εφέτος εις τους τυχερούς του το Λαχείον Συντακτών».
τo τελευταίο νούμερο του πρώτου αριθμού, σου έδινε πίσω τα λεφτά σου.
είχε έξοδα αυτό το εργαλείο και δεν ήταν πρώτης ανάγκης.
συνηθισμένη κουβέντα την επομένη της κλήρωσης.