Παρασκευή 29 Ιουλίου 2016

Όξω φρέντο από την παράγκα !!!

Μοναδικέ αναγνώστη, το έχεις παρατηρήσει ;;;
Σχεδόν είναι εξαφανισμένες οι στρατιές νέων 
που κυκλοφορούσαν με ένα φραπέ στο χέρι.
 
Η αίγλη της εποχής, η νέα δεκαετία καθώς και το μένουμε Ευρώπη, μας χαράξαν νέους ορίζοντες σε πράγματα, φαινομενικά ασήμαντα αλλά υπαρκτή ρουτίνα στις ζωές μας. 

Συνήθως μιλάω και για μένα, όχι απλά για το τι βλέπω στους γύρω. 
Όπως κι εγώ, τα τελευταία 3 χρόνια, πλέον όλοι κυκλοφορούν με ένα Freddo Cappuccino με κανέλα στο χέρι και παρόλο που δε διακρίνεται εξ όψεως, οι περισσότεροι επιλέγουν μαύρη ζάχαρη.
 Η μαύρη ζάχαρη σε μάρανε που το βράδυ θα ντερλικώσεις σα να μην υπάρχει αύριο, όρνιο. (αυτοβιογραφικός πάντα)

Έτσι το φραπόγαλο γαλακτομπούρεκο με 7 κουταλιές ζάχαρη και τη πυκνή κρεμώδη κορυφή που μοιάζει με αφρολέξ από το πήξιμο ενώ αντέχει και το αναποδογύρισμα πολλές φορές, έχει εξημερωθεί σε ένα τόσο δα ταπεινό κρύο καπουτσινάκι, με μια μαύρη κουταλιά ζάχαρη.

Το κακό με το freddo όμως, ξέρεις ποιο είναι ;;; ότι σε 10 λεπτά έχει εξαφανιστεί.
Και μετά από λίγο, ξαναζητάς έναν επόμενο, καθώτι ελαφρύς καφές, μπορείς και έναν ακόμη.
Και δυο.
Έτσι φτάνει βράδυ και είσαι στον 4ο φραπουτσινάκο, με κανένα 6ευρώ έξοδα.

Ενώ με το φραπέ, δε γινόταν αυτό. 
Έπαιρνες ένα καλό φραπέ και σε έβγαζε 8ωρο. 
Γιατί απλά δε πίνονταν πιο γρήγορα.
Και κάθε προσπάθεια να τον πιεις σε λίγη ώρα κατέληγε σε στομαχόπονο. 
Ααα, όλα κι όλα. Αντρικός καφές. Θέλει αυτό που λένε.... ΓΕΡΟ στομάχι.

Λέω να κόψω τους μοντερνισμούς με τους φρέντους, τους εσπρέσο και όλες τις εισαγόμενες χαζομάρες και να επιστρέψω στη παράδοση, ως συντηριτικό oν, συντηρητικότερο όσο μεγαλώνω.

Φραπές γλυκός με γάλα.
Γαλακτομπούρεκο. 
 Φυσικό ντοπάρισμα. 
Και εγγύηση αφύπνισης.

Back to frappe.

Nes εννοείται πάντα.

                                                  apogeiwsh.blogspot.gr