τα υπόλοιπα που ίσως ακούγονται για την συγκεκριμένη ομάδα,
καθαρά ποδοσφαιρικά, με αφήνουν παγερά αδιάφορο...
Μία ομάδα, ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ...
με πειθαρχία, με στεγανά, παντού, ''θωρακισμένα'' αποδυτήρια,
ο καθένας στο πόστο του και στην εργασία που του είχε ανατεθεί και
υπεύθυνος, μόνος αυτός, ο καθένας, για το συγκεκριμένο πόστο,
κανένας δεν μπορούσε να διανοηθεί πως μπορούσε να πετύχει ''να μπει στα χωράφια του άλλου'',
με ποδοσφαιριστές, προπονητές, γυμναστές και λοιπούς βοηθούς - αδαμάντινους χαρακτήρες
[σε οποιαδήποτε ομάδα και να πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους, αργότερα,
ακούς και διαβάζεις τα κολακευτικότερα σχόλια].
Χαιρόσουν ρε αδελφάκι μου...
να τους βλέπεις, δεν τους ''χόρταινες''...
όχι μόνο στις επιτυχίες αλλά και στις αποτυχίες [ελάχιστες τότε],
είναι αυτό που λένε οι οπαδοί: ''Στις χαρές και στις λύπες μαζί !!!''
Ακόμα και την 1η χρονιά στην Α' Εθνική [2001-2002],
τότε που μέχρι τα Χριστούγεννα...
ήταν στον ''πάτο'' του βαθμολογικού πίνακα,
έβλεπες παίκτες να αγωνίζονται οργανωμένα, πειθαρχημένα,
με σύστημα, ''δουλεμένο στην προπόνηση'',
ακόμα και τότε, σε πολύ δύσκολες μέρες [βαθμολογικά, σημαντικές ήττες],
έφευγες από το γήπεδο, στεναχωρημένος, αλλά έλεγες:
''Τα παιδιά αυτά, πράγματι, αξίζουν καλύτερης τύχης, χαλάλι τους το εισιτήριο που πλήρωσα,
αγωνίζονται ως ''άγρια σκυλιά'', χύνουν αμέτρητες σταγόνες ιδρώτα,
αξίζει τον κόπο να τους παρακολουθώ και να τους συμπαραστέκομαι''.
Αυτά από μένα....
Ακολουθεί άλλο κείμενο, με ελάχιστες λέξεις αλλά
ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ !!!
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2005
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ
Το πέρασμα από το Αιγάλεω
"Πηγαίνοντας στο Αιγάλεω γνώρισα και την άλλη πτυχή του ελληνικού ποδοσφαίρου.
στο contra.gr
Το πέρασμα από το Αιγάλεω
"Πηγαίνοντας στο Αιγάλεω γνώρισα και την άλλη πτυχή του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Διότι βρήκα προβλήματα που δεν ήξερα.
Είχα συνηθίσει από μικρό παιδί στον Παναθηναϊκό να μη μας λείπει τίποτα,
κάτι που δεν είχαμε στο Αιγάλεω.
Όμως, υπήρχαν πολύ ωραία πράγματα εκεί, όπως το δέσιμο των παικτών μεταξύ τους,
η δίψα, ο ενθουσιασμός, η διάθεση, η φιλοσοφία.
Ήμασταν μια ομάδα με μικρές ηλικίες που έσφυζε από ζωή".
