τον πόλεμο του '40 στο Αιγάλεω, σε ένα φτωχικό σπίτι ανάμεσα σε χωράφια.
«Γεννήθηκα μέσα στη φτώχεια και νομίζω ότι θα πεθάνω ακριβώς έτσι, γιατί η σημερινή εποχή της κρίσης μοιάζει με εκείνη στην αρχή της ζωής μου.
Όμως εμείς τότε, επειδή ο πατέρας μου είχε κρεοπωλείο, τρώγαμε κρέας, ενώ τώρα τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα» λέει στον Αλκίνοο Μπουνιά και θυμάται τον γείτονά του, Γιώργο Ζαμπέτα:
«Ο Ζαμπέτας ήταν σπουδαίος καλλιτέχνης και μέγας φιλόσοφος.
Στα νιάτα μου ήμουν τακτικός θαμώνας του.
Κάθε φορά που με έβλεπε στο μαγαζί με... ξεφώνιζε λέγοντας από
το μικρόφωνο "άλα, Μεσσάλα, με την παρέα σου!".
Οταν παντρεύτηκα, χαθήκαμε λιγάκι.
Τον συνάντησα μια μέρα στο "Every Day" στο Σύνταγμα να πίνει καφέ και
μου φώναξε "Μεσσάλα, έγινες διάσημος και δεν μας μιλάς".
Πήγα, τον φίλησα και από τότε πάλι τα λέγαμε συχνά».
Οπως λέει ο ίδιος: «Εχω κάνει παρέα με πολλούς πλούσιους και πλην ελαχίστων εξαιρέσεων,
έχω να πω ότι είναι τενεκέδες που κουβαλάνε λεφτά, αλλά χωρίς... ήχο.
Δηλαδή, άνθρωποι χωρίς εσωτερικότητα, χωρίς ανθρώπινο παλμό.
Κάποτε, προτού ξεσπάσει η οικονομική κρίση, τρώγαμε και πίναμε μαζί στα τραπέζια που διοργανώναμε και σήμερα δεν σηκώνουν το τηλέφωνο.
Προσπάθησα να κάνω ένα ραντεβού με ένα άτομο εξ αυτών, που τότε
υποτίθεται ήμασταν κολλητοί, και δεν μου απάντησε ποτέ.
Ευτυχώς που υπάρχει η οικογένειά μου και οι λίγοι αληθινοί φίλοι.
Η σύζυγός μου η Ντένη με ανέχεται και στα νεύρα μου και στις στενοχώριες μου.
Αλλά και ο γιος μας ο Αλέξης, ο οποίος είναι 25 χρόνων, στέκεται δίπλα μας».
gossip-tv.gr - 24-06-2014
