ΕΥΤΥΧΩΣ... Υπάρχει και αυτή η
“ΑΛΛΗ” Τοπική Αυτοδιοίκηση... Στην οποία ΔΥΣΤΥΧΩΣ ο πολύπαθος Δήμος Αιγάλεω, παρ' όλες τις ευκαιρίες που δίνονται, παρ' όλα τα “ΕΡΓΑΛΕΙΑ” χρηματοδότησης που υπάρχουν, δεν προωθεί τη λειτουργία των σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας...
Δίπλα μας, στους Δήμους Περιστερίου και Κορυδαλλού, εκατοντάδες ενήλικες δημότες κάνουν χρήση της γνώσης και συμμετέχουν με μεγάλη επιτυχία στα σχολεία δεύτερης ευκαιρίας.
Διακόσιοι και πλέον Περιστεριώτες και Περιστεριώτισσες, και αντίστοιχος αριθμός Κορυδαλλιωτών, τόσο στο Γυμνάσιο όσο και στο Λύκειο των σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας, συμμετέχουν στα προγράμματα που εκπονούνται από το Ίδρυμα Νεολαίας και Διά Βίου Μάθησης και τη Γενική Γραμματεία Διά Βίου Μάθησης.
Σπουδάζουν περιβαλλοντική εκπαίδευση, ελληνική γλώσσα, συμβουλευτικές υπηρεσίες, αγγλικά, μαθηματικά, αισθητική αγωγή, κοινωνική εκπαίδευση, σπουδές στην τεχνολογία και στις φυσικές επιστήμες.
Τα προγράμματα διαρκούν δυο χρόνια και έχουν σαν θεσμικό νόμο τον 2525/97 που καθιερώνει τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας, που μπορούν να δώσουν πτυχίο και ευκαιρίες για τους συμμετέχοντες για να συνεχίσουν παραπέρα τις σπουδές τους και τη ζωή τους.
Κι ενώ αυτά συμβαίνουν στους διπλανούς Δήμους - όμορους στον Δήμο Αιγάλεω, με κοινά προβλήματα και σύσταση του λαού τους με τον Δήμο μας - αυτός ο Δήμος υπό την ηγεσία του Δημήτρη Μπίρμπα (αλλά και των προκατόχων του), αρνείται, χωρίς αιτιολόγηση, χωρίς κανένα ουσιαστικό λόγο, να κάνει και να δημιουργήσει Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας για τους πολίτες του Δήμου μας.
Τα αυτονόητα ερωτήματα προς τη Δημοτική Αρχή είναι πολλά και βασανιστικά, με ένα πελώριο ΓΙΑΤΙ, να αιωρείται σε κάθε ένα απ' αυτά.
Γιατί ο Δήμος Αιγάλεω, υπό την “αριστερή” διοίκηση του κ. Δημήτρη Μπίρμπα, δεν κάνει χρήση και δεν δημιουργεί Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας για τους πολίτες του Δήμου μας;
Γιατί αρνείται στους φτωχούς συμπολίτες, στις ευπαθείς ομάδες του λαού του Αιγάλεω, τη Δεύτερη Ευκαιρία στη γνώση και τη ζωή;
Γιατί δεν υποβάλλει αίτημα ένταξης στο χρηματοδοτικό υπο-πρόγραμμα του ΕΣΠΑ που αναφέρεται στην Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού και δεν τον εκπαιδεύει στη Διά Βίου Μάθηση;
Γιατί δεν δίνει τη δυνατότητα σε άνεργους εκπαιδευτικούς της πόλης μας να εργασθούν στο πρόγραμμα αυτό;
Γιατί δεν διεκδικεί και δεν παλεύει στην κατεύθυνση της δημιουργίας σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας στην πόλη μας; Θεωρεί άραγε ότι οι πολίτες του Αιγάλεω δεν αξίζουν όλοι και όλες μια Δεύτερη Ευκαιρία στη γνώση, την καριέρα, στη ζωή;
Τα παραδείγματα δεκάδων Δήμων που εφαρμόζουν τα προγράμματα Δεύτερης Ευκαιρίας και Διά Βίου Μάθησης με χιλιάδες συμμετέχοντες, τα οποία αλλάζουν την ίδια τους τη ζωή, μετά την αποφοίτησή τους από τα σχολεία αυτά και προκόβουν, δεν λένε τίποτε στον κ. Μπίρμπα και τους συν αυτώ;
Πού είναι η ευαισθησία, ο προγραμματισμός, η μελέτη της εμπειρίας από τους άλλους Δήμους και δη τους γειτονικούς (Περιστέρι, Κορυδαλλός);
Και σ' αυτό δυστυχώς, ο Δήμος μας επιδεικνύει μια ασυγχώρητη αβελτηρία, μια παντελή έλλειψη οραματισμού και πρακτικής...
Η ράθυμη αντίληψη της διακυβέρνησης από τον κ. Δημήτρη Μπίρμπα, βρίσκει και σ' αυτόν τον καίριο τομέα της Παιδείας, στους έχοντες προβλήματα, τις πρώτες -κρίσιμες- δεκαετίες της ζωής τους, το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Ο Δήμος Αιγάλεω, με χιλιάδες οικογένειες να ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, με πολλές ελλείψεις, με διαρροή μαθητικού πληθυσμού σε μεγάλο βαθμό, λόγω ακριβώς των άθλιων συνθηκών που βιώνουν αυτές οι οικογένειες από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο-Λύκειο, δικαιούται ένα σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας.
Και όσο ο Δήμαρχος και αυτή η Δημοτική Αρχή δεν σχεδιάζουν, δεν προγραμματίζουν, δεν οργανώνουν ένα σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας, είναι υπόλογοι ιδεολογικά, αλλά και με όρους τοπικοαυτοδιοικητικούς, ΕΚΘΕΤΟΙ απέναντι σε όλους αυτούς τους εκατοντάδες Αιγαλιώτες και Αιγαλιώτισσες, που θα έκαναν χρήση αυτών των σχολείων...
Είναι πραγματικά εξοργιστική αυτή η στάση της Δημοτικής Αρχής που έρχεται να ολοκληρώσει μια ολόκληρη φιλοσοφία, που δεν δημιουργεί νέους θεσμούς, νέες αντιλήψεις, μια ξεχωριστή δυναμική στην Αλληλεγγύη...
Δυστυχώς ο Δημήτρης Μπίρμπας και οι συνεργάτες του, ενώ υποσχέθηκαν (και ψηφίστηκαν) στον λαό, μια πόλη κοινωνικής αλληλεγγύης, και σ' αυτό το μεγάλο ζήτημα της ανάπτυξης σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας, αποδεικνύονται εκτός τόπου και χρόνου...
Λες και φοβούνται, λες και κάποια “αόρατη” δύναμη δεν τους επιτρέπει να ακουμπήσουν σίγουρα χρηματοδοτικά εργαλεία, αυτά τα προγράμματα του ΕΣΠΑ που μπορούν να στεριώσουν τέτοιες δράσεις και να δώσουν στους πολίτες της πόλης που διψούν για μάθηση, για γνώση, για κάθε τι που θα ανυψώσει την ΕΛΠΙΔΑ για ένα καλύτερο ΑΥΡΙΟ.
Το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας είναι ανάγκη για την πόλη μας. Και όσο πιο γρήγορα το αντιληφθεί ο κ. Δημήτρης Μπίρμπας, τόσο το καλύτερο για όλους και όλες που περιμένουν και σ' αυτό τις πρωτοβουλίες που δεν έρχονται ποτέ...
Ενώ δίπλα, στο Περιστέρι, στον Κορυδαλλό, οι πολίτες ήδη αποφοιτούν...
Και βέβαια, οι πολίτες ρωτούν και ξαναρωτούν... Και απάντηση βέβαια, από τον Δήμο δεν θα πάρουν ΠΟΤΕ...
Γιατί όχι, εμείς; Είμαστε πολίτες Δεύτερης ή Τρίτης κατηγορίας;
Ένα είναι σίγουρο: Αν δεν το πράξει, εμμένοντας σε μια ανεξήγητη ΑΡΝΗΣΗ δημιουργίας του, θα περάσει και αυτό σαν ένα από τα πολλά αρνητικά μιας θητείας ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΤΗ ΘΥΜΑΤΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ μετά τον Μάη του 2019.
“ΑΛΛΗ” Τοπική Αυτοδιοίκηση... Στην οποία ΔΥΣΤΥΧΩΣ ο πολύπαθος Δήμος Αιγάλεω, παρ' όλες τις ευκαιρίες που δίνονται, παρ' όλα τα “ΕΡΓΑΛΕΙΑ” χρηματοδότησης που υπάρχουν, δεν προωθεί τη λειτουργία των σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας...
Δίπλα μας, στους Δήμους Περιστερίου και Κορυδαλλού, εκατοντάδες ενήλικες δημότες κάνουν χρήση της γνώσης και συμμετέχουν με μεγάλη επιτυχία στα σχολεία δεύτερης ευκαιρίας.
Διακόσιοι και πλέον Περιστεριώτες και Περιστεριώτισσες, και αντίστοιχος αριθμός Κορυδαλλιωτών, τόσο στο Γυμνάσιο όσο και στο Λύκειο των σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας, συμμετέχουν στα προγράμματα που εκπονούνται από το Ίδρυμα Νεολαίας και Διά Βίου Μάθησης και τη Γενική Γραμματεία Διά Βίου Μάθησης.
Σπουδάζουν περιβαλλοντική εκπαίδευση, ελληνική γλώσσα, συμβουλευτικές υπηρεσίες, αγγλικά, μαθηματικά, αισθητική αγωγή, κοινωνική εκπαίδευση, σπουδές στην τεχνολογία και στις φυσικές επιστήμες.
Τα προγράμματα διαρκούν δυο χρόνια και έχουν σαν θεσμικό νόμο τον 2525/97 που καθιερώνει τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας, που μπορούν να δώσουν πτυχίο και ευκαιρίες για τους συμμετέχοντες για να συνεχίσουν παραπέρα τις σπουδές τους και τη ζωή τους.
Κι ενώ αυτά συμβαίνουν στους διπλανούς Δήμους - όμορους στον Δήμο Αιγάλεω, με κοινά προβλήματα και σύσταση του λαού τους με τον Δήμο μας - αυτός ο Δήμος υπό την ηγεσία του Δημήτρη Μπίρμπα (αλλά και των προκατόχων του), αρνείται, χωρίς αιτιολόγηση, χωρίς κανένα ουσιαστικό λόγο, να κάνει και να δημιουργήσει Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας για τους πολίτες του Δήμου μας.
Τα αυτονόητα ερωτήματα προς τη Δημοτική Αρχή είναι πολλά και βασανιστικά, με ένα πελώριο ΓΙΑΤΙ, να αιωρείται σε κάθε ένα απ' αυτά.
Γιατί ο Δήμος Αιγάλεω, υπό την “αριστερή” διοίκηση του κ. Δημήτρη Μπίρμπα, δεν κάνει χρήση και δεν δημιουργεί Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας για τους πολίτες του Δήμου μας;
Γιατί αρνείται στους φτωχούς συμπολίτες, στις ευπαθείς ομάδες του λαού του Αιγάλεω, τη Δεύτερη Ευκαιρία στη γνώση και τη ζωή;
Γιατί δεν υποβάλλει αίτημα ένταξης στο χρηματοδοτικό υπο-πρόγραμμα του ΕΣΠΑ που αναφέρεται στην Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού και δεν τον εκπαιδεύει στη Διά Βίου Μάθηση;
Γιατί δεν δίνει τη δυνατότητα σε άνεργους εκπαιδευτικούς της πόλης μας να εργασθούν στο πρόγραμμα αυτό;
Γιατί δεν διεκδικεί και δεν παλεύει στην κατεύθυνση της δημιουργίας σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας στην πόλη μας; Θεωρεί άραγε ότι οι πολίτες του Αιγάλεω δεν αξίζουν όλοι και όλες μια Δεύτερη Ευκαιρία στη γνώση, την καριέρα, στη ζωή;
Τα παραδείγματα δεκάδων Δήμων που εφαρμόζουν τα προγράμματα Δεύτερης Ευκαιρίας και Διά Βίου Μάθησης με χιλιάδες συμμετέχοντες, τα οποία αλλάζουν την ίδια τους τη ζωή, μετά την αποφοίτησή τους από τα σχολεία αυτά και προκόβουν, δεν λένε τίποτε στον κ. Μπίρμπα και τους συν αυτώ;
Πού είναι η ευαισθησία, ο προγραμματισμός, η μελέτη της εμπειρίας από τους άλλους Δήμους και δη τους γειτονικούς (Περιστέρι, Κορυδαλλός);
Και σ' αυτό δυστυχώς, ο Δήμος μας επιδεικνύει μια ασυγχώρητη αβελτηρία, μια παντελή έλλειψη οραματισμού και πρακτικής...
Η ράθυμη αντίληψη της διακυβέρνησης από τον κ. Δημήτρη Μπίρμπα, βρίσκει και σ' αυτόν τον καίριο τομέα της Παιδείας, στους έχοντες προβλήματα, τις πρώτες -κρίσιμες- δεκαετίες της ζωής τους, το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Ο Δήμος Αιγάλεω, με χιλιάδες οικογένειες να ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, με πολλές ελλείψεις, με διαρροή μαθητικού πληθυσμού σε μεγάλο βαθμό, λόγω ακριβώς των άθλιων συνθηκών που βιώνουν αυτές οι οικογένειες από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο-Λύκειο, δικαιούται ένα σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας.
Και όσο ο Δήμαρχος και αυτή η Δημοτική Αρχή δεν σχεδιάζουν, δεν προγραμματίζουν, δεν οργανώνουν ένα σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας, είναι υπόλογοι ιδεολογικά, αλλά και με όρους τοπικοαυτοδιοικητικούς, ΕΚΘΕΤΟΙ απέναντι σε όλους αυτούς τους εκατοντάδες Αιγαλιώτες και Αιγαλιώτισσες, που θα έκαναν χρήση αυτών των σχολείων...
Είναι πραγματικά εξοργιστική αυτή η στάση της Δημοτικής Αρχής που έρχεται να ολοκληρώσει μια ολόκληρη φιλοσοφία, που δεν δημιουργεί νέους θεσμούς, νέες αντιλήψεις, μια ξεχωριστή δυναμική στην Αλληλεγγύη...
Δυστυχώς ο Δημήτρης Μπίρμπας και οι συνεργάτες του, ενώ υποσχέθηκαν (και ψηφίστηκαν) στον λαό, μια πόλη κοινωνικής αλληλεγγύης, και σ' αυτό το μεγάλο ζήτημα της ανάπτυξης σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας, αποδεικνύονται εκτός τόπου και χρόνου...
Λες και φοβούνται, λες και κάποια “αόρατη” δύναμη δεν τους επιτρέπει να ακουμπήσουν σίγουρα χρηματοδοτικά εργαλεία, αυτά τα προγράμματα του ΕΣΠΑ που μπορούν να στεριώσουν τέτοιες δράσεις και να δώσουν στους πολίτες της πόλης που διψούν για μάθηση, για γνώση, για κάθε τι που θα ανυψώσει την ΕΛΠΙΔΑ για ένα καλύτερο ΑΥΡΙΟ.
Το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας είναι ανάγκη για την πόλη μας. Και όσο πιο γρήγορα το αντιληφθεί ο κ. Δημήτρης Μπίρμπας, τόσο το καλύτερο για όλους και όλες που περιμένουν και σ' αυτό τις πρωτοβουλίες που δεν έρχονται ποτέ...
Ενώ δίπλα, στο Περιστέρι, στον Κορυδαλλό, οι πολίτες ήδη αποφοιτούν...
Και βέβαια, οι πολίτες ρωτούν και ξαναρωτούν... Και απάντηση βέβαια, από τον Δήμο δεν θα πάρουν ΠΟΤΕ...
Γιατί όχι, εμείς; Είμαστε πολίτες Δεύτερης ή Τρίτης κατηγορίας;
Ένα είναι σίγουρο: Αν δεν το πράξει, εμμένοντας σε μια ανεξήγητη ΑΡΝΗΣΗ δημιουργίας του, θα περάσει και αυτό σαν ένα από τα πολλά αρνητικά μιας θητείας ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΤΗ ΘΥΜΑΤΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ μετά τον Μάη του 2019.
Άρθρο του Κωνσταντίνου Δ. Σάμιου,
προέδρου του Α.Π.Σ. “ΑΠΟΛΛΩΝ” ΔΥΤ. ΑΤΤΙΚΗΣ
