Επίσκεψη στον παππού και στην γιαγιά...
Ξεκίνημα από Άνω Λιούμη, οδός ''Αγίου Σπυρίδωνος''...
πέρασμα έξω από τις μάντρες του Μπαρουτάδικου
[πάντα κοιτούσα τα φυλάκια, με τρόμο και ταυτόχρονα απορία....
''άραγε πότε θα δω κάποιον φαντάρο;;;;'']...
τερματισμός...οδός ''Οικονόμου'', στην Αναγέννηση,
Προσπερνώντας το σπίτι του ''καρβουνιάρη'' [ήταν ένας τύπος που πούλαγε κάρβουνα]...
φθάνουμε παραδίπλα και βλέπουμε μόνο την γιαγιά
[ο παππούς πάντα έλειπε στο καφενείο, κάπου στην οδό ''Αναγεννήσεως'']...
στο σπίτι με την τουαλέτα έξω και το δωματιάκι με τον αργαλειό...
Περιμένοντας τον παππού, κάπως έτσι κυλούσε το απόγευμα...
κάποια στιγμή ερχόταν...με το κοντάρι με τα λαχεία που πούλαγε
[από χρόνια, είχε παρατήσει το καφενείο που λειτουργούσε στην ''Αναγεννήσεως'']...
εγώ πάντα, του ζητούσα ένα λαχείο και εκείνος μου έδινε
ένα τραπουλόχαρτο απ' αυτά που είχε στο κοντάρι [πίστευα πως ήταν λαχείο]...
Ο παππούς ήταν κουρασμένος, ώρα να φεύγουμε...
εφιάλτης η επιστροφή...πάλι έξω από τις μάντρες του Μπαρουτάδικου αλλά
αυτή τη φορά, αρκετά διαφορετικά...απόλυτη ησυχία και βαθύ σκοτάδι...
σφιχτά το χέρι της μάνας και συνεχίζουμε...
Επιτέλους σπίτι...
''Καληνύχτα και όνειρα γλυκά''...
Ευτυχώς, σχολείο δεν είχα ξεκινήσει ακόμα,
για δημόσιο νηπιαγωγείο ούτε λόγος...ελάχιστα τότε στην πόλη...οπότε....
την επόμενη μέρα με περίμενε ποδηλατάδα στον ημιχωματόδρομο
της οδού ''Αγίου Σπυρίδωνος''.........
