...μία νύχτα, μία στιγμή που..δεν θα ξεχάσω ποτέ μου...η πρώτη φορά που άκουσα την λέξη ''Σεισμός'' και...την άκουσα εν μέσω κραυγών πανικού...δεν ήξερα τι σημαίνει η λέξη αλλά απ' αυτά που έβλεπα, κατάλαβα γρήγορα..πολλά....μακάρι ποτέ κανένα παιδί και κανένας άνθρωπος να μην αισθανθεί όπως εγώ τότε, ως 11χρονος....
Μ' έχει σημαδέψει εκείνη η στιγμή..θυμάμαι σχεδόν τα πάντα....την τρομακτική βοή από τα έγκατα της γης, το πολύφωτο οροφής που χτυπιόταν με σχιζοφρένεια...ύστερα το ''black out'' και το αποκορύφωμα..την ώρα που πηδούσα την κλειδωμένη εξώπορτα του σπιτιού για να βγω έξω...αισθάνθηκα την απέναντι πολυκατοικία να χαμηλώνει τόσο προς τα πλάγια, που νόμιζα πως θα συγκρουσθεί η μούρη μου πάνω της...
- Για τον ΠΑΛΜΟ: Μιχάλης Σπυρής
