''χτυπάει το τηλέφωνο'' του σπιτιού.
Ένας μακρινός συγγενής [υπολογίζω άνω των 85 ετών !!!] από τον Καναδά,
τηλεφώνησε [είχε χρόνια να το κάνει]
για να ευχηθεί στην μάνα μου για την ονομαστική εορτή της.
Ελάχιστες λέξεις για τα ''χρόνια πολλά'' και το ''τι κάνετε;''....
αμέσως μετά....''Συγχαρητήρια για το Αιγάλεω, πολύ χαρήκαμε....τα μάθαμε...!!!''.
Δεν είμαι σίγουρος εάν γνωρίζει πως η ομάδα, απλά,
έκανε ένα ελάχιστο, πρώτο βήμα για να βγει από την ''ποδοσφαιρική αφάνεια'' αλλά...
όπως και να 'χει....με συγκίνησε ο μπαγάσας, να 'ναι καλά....
Για όσους δεν γνωρίζουν, η ομάδα από την νέα χρονιά,
κέρδισε το δικαίωμα να αγωνίζεται στην Γ' εθνική κατηγορία,
ύστερα από ταλαιπωρία 3 ετών στα τοπικά πρωταθλήματα Αθηνών
[άβολη και πρωτόγνωρη κατάσταση σύμφωνα με την ιστορία της].
Εκτιμώ πως για την ιστορία, ελάχιστη σημασία έχουν οι λεπτομέρειες και τα ρεπορτάζ...
μεγάλη σημασία έχει πως τα κατάφερε και αποκτά κάθε δικαίωμα να ελπίζει σε μεγάλες διακρίσεις για το μεσομακροπρόθεσμο μέλλον.
Άμεσα λοιπόν ενεργοποιήθηκα, έτρεξα να βρω φωτογραφίες που
μάζευα τόσες μέρες από το διαδίκτυο, αλλά δεν είχα προλάβει να τις δημοσιεύσω.
Φωτογραφίες με στιγμές της ποδοσφαιρικής ομάδας του Αιγάλεω,
από αγώνες ευρωπαικών διοργανώσεων.
Στιγμές που...ποτέ δεν ξέρεις, ίσως τις ξαναδούμε....
