Τρίτη 25 Απριλίου 2017

Ο Ασπρόπυργος τίμησε την Επέτειο της Απελευθέρωσης της Αθήνας


Για μια ακόμη χρονιά, ο Ασπρόπυργος τίμησε τη

μνήμη των Ηρώων προγόνων του, του Καπετάν μελέτη Βασιλείου και των συμπολεμιστών του, οι οποίοι στις 25 Απριλίου του 1821 απελευθέρωσαν την Αθήνα, από τους Τούρκους, τερματίζοντας ζυγό δουλείας έξι (6) αιώνων (πρώτα των φράγκων και κατόπιν των Οθωμανών).

Στην τελετή, που έγινε στο Ανάγλυφο άγαλμα του ήρωα πρωτοκαπετάνιου, παρουσία του Δημάρχου Ασπροπύργου και μέλους του Δ.Σ. της Κ.Ε.Δ.Ε., κ. Νικόλαου Μελετίου, του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου, κ. Αντώνιου Καραμπούλα και σύσσωμης της Δημοτικής Αρχής, τη Βουλή των Ελλήνων εκπροσώπησε ο Βουλευτής Αττικής και πρώην Υπουργός Παιδείας, κ. Αριστείδης Μπαλτάς.

Αναφορά στην πολιορκία και την απελευθέρωση της Αθήνας έκανε ο Αντιπρόεδρος του Οργανισμού Άθλησης και Φροντίδας, Νεολαίας και Τρίτης Ηλικίας, Δημοτικός Σύμβουλος, κ. Ιωάννης Κατσαρός, ο οποίος, 

μεταξύ άλλων ανέφερε:
«Αγαπητέ, Κύριε Νικόλαε Μελετίου, Δήμαρχε της πόλης μας, Αξιότιμε Βουλευτή και πρώην Υπουργέ Παιδείας, Εκπρόσωπε της Βουλής των Ελλήνων, Κύριε Αριστείδη Μπαλτά, Κύριε Αντώνιε Καραμπούλα, Πρόεδρε του Δημοτικού Συμβουλίου, Κύριοι Αντιδήμαρχοι, Κυρίες και Κύριοι, Πρόεδροι των Νομικών Προσώπων του Δήμου Ασπροπύργου, Αγαπητοί, Δημοτικοί Σύμβουλοι, Αξιότιμοι Εκπαιδευτικοί, των Σχολείων μας Νέες και Νέοι της Πόλης μας, Φίλες και Φίλοι Γονείς. 

Εκατόν ενενήντα έξι χρόνια, συμπληρώνονται σήμερα, από τη μέρα που, ένας πρόγονός μας, με θεία φώτιση και ακλόνητη πίστη, στη δύναμη που κρύβει μέσα του ο Έλληνας, έμπαινε θριαμβευτικά, στην Αθήνα, λευτερώνοντας την κοιτίδα της Φιλοσοφίας, της Δημοκρατίας, του Πνεύματος, ακόμη και των Επιστημών, την πόλη όπου διαμορφώθηκε μέγα μέρος του πλαισίου εντός του οποίου η ανθρωπότητα πορεύτηκε προς την πρόοδο και την ευημερία όλου του κόσμου.
Τούτη τη μέρα, ο Χασιώτης Φιλικός, Μελέτης Βασιλείου, ο καπετάν-Μελέτης, όπως έμεινε γνωστός, στην Ιστορία και στις ψυχές των Ελλήνων, δυο ώρες πριν την ανατολή, οδηγούσε τους Επαναστάτες της Αττικής και της Βοιωτίας, στην απελευθέρωση της Αθήνας. 

Μπήκαν στην πόλη, οι ένδοξοι πρόγονοί μας, κραυγάζοντας «Χριστός Ανέστη»! Λευτεριά! Λευτεριά!

Τους υποδέχτηκαν οι λιγοστοί Έλληνες, κάτοικοι της πόλης, κι όλοι μαζί, καταδίωξαν την τουρκική φρουρά, που κλείστηκε στην Ακρόπολη, γύρω από την οποία, οι νικητές επαναστάτες, οργάνωσαν ασφυκτική πολιορκία. Δίπλα στον Καπετάν Μελέτη, μάχονταν ο Μήτρος Τσεβάς, και όλοι οι Χασιώτες, ο Μενιδιάτης Αναγνώστης Κιουρκατιώτης, με τους δικούς του, κι ο Γιάννης Ντάβαρης, με Σαλαμίνιους και Μεσογείτες.

Το πόσο σημαντική ήταν εκείνη η μέρα, για τον Ελληνισμό, μπορούμε να το κατανοήσουμε όλοι, αν αναλογιστούμε πως, από το 1204, δηλαδή, επί 617 χρόνια, η Αττική και η Αθήνα, ήταν κάτω από το ζυγό, πρώτα των Φράγκων, μέχρι το 1456, κι ύστερα των Τούρκων! 

Έξι αιώνες και πλέον, οι μεθοδεύσεις των διαδοχικών τυράννων, οι πονηριές των καθολικών και των μουσουλμάνων, το λεπίδι και οι απειλές των κατακτητών, δεν κατάφεραν να αλλοιώσουν την εθνική και θρησκευτική συνείδηση των προγόνων μας! 

Είναι χαρακτηριστικά όσα μας διέσωσε, ο Πρόξενος της Νάπολης στην Αθήνα, ο Καίσαρ Βιτάλης, ο οποίος έλεγε γι΄ αυτούς: «Διατήρησαν ένα φιλελεύθερο πνεύμα, που άγγιξε τα όρια του ανυπότακτου»!

Αυτός ήταν κι ο λόγος, που οι Τούρκοι, επειδή δεν μπόρεσαν να δαγκώσουν το χέρι των παππούδων μας, υποχρεώθηκαν να το φιλήσουν, επανειλημμένα! 

Οι πρόγονοί μας, επέβαλαν, με σουλτανικά φιρμάνια, να τους απονεμηθούν, όχι μόνο φορολογικά προνόμια, επειδή, φύλαγαν το δερβένι τους, και ήταν ο εγγυητές της ασφαλούς διακίνησης ανθρώπων, ταχυδρόμων και εμπορευμάτων, αλλά κατέκτησαν και το δικαίωμα να οπλοφορούν! 

Κι αυτό το δικαίωμα, στην ανατολή της Εθνεγερσίας, έγινε η μαγιά της Λευτεριάς του τόπου!

Κι επειδή, εδώ και πολλές δεκαετίες, συντονισμένα και βάσει σχεδίου, κάποιοι αγωνίζονται να μη μάθουμε την Ιστορία του τόπου μας, έχουμε υποχρέωση, σήμερα, να το επαναλάβουμε: Ασπροπυργιώτισσες, κι Ασπροπυργιώτες, Νέες και Νέοι της πόλης μας, απόγονοι των Ελλήνων της Χασιάς. Να το θυμάστε πάντα: Οι Τούρκοι, στην περιοχή της Χασιάς, δεν εγκαταστάθηκαν ποτέ! Μόνοι τους οι πρόγονοί μας, διαφεντεύανε τούτο τον τόπο. Ακόμα κι όταν ήταν παντοδύναμοι οι Οθωμανοί! Κι αυτό φρόντιζαν να συμβολίζεται, σε κάθε επαφή τους με τους δυνάστες της Ελλάδας. Ακόμη και τον συμβολικό, ετήσιο φόρο, που έδιναν οι πρόγονοί μας, για να ανανεώσουν τη συμφωνία, με την τουρκική εξουσία, τα γρόσια που απέδιδαν, για την κυριαρχία στα δερβένια της περιοχής, οι Χασιώτες τα τύλιγαν σ' ένα μαντήλι, το οποίο το έβαζαν στη μύτη ενός σπαθιού! Κι από εκεί τα παραλάμβανε, ο Τούρκος εντεταλμένος! Με ό,τι σήμαινε αυτό, για τους αληθινούς κυρίαρχους του τόπου μας.

Νέες και Νέοι του Ασπρόπυργου, αν αναρωτιέστε, τόση ώρα γιατί όλα αυτά, δε σας τα διδάσκουν στα Σχολεία σας, αν κάποιοι από σας, απορούν που δε σας λένε ότι, ο Λόρδος Βύρων, το 1810, εξέφρασε γραπτώς το θαυμασμό του, για το φιλελεύθερο πνεύμα των προγόνων μας, η απάντηση είναι μία, και ξεκάθαρη: 
Κάποιοι δεν επιθυμούν να πορευόμαστε, οι Έλληνες, με συνείδηση, με συναίσθηση της κληρονομιάς μας! Δεν θέλουν, κάποιοι προσκυνημένοι, να αισθανόμαστε ποιων Ελλήνων είμαστε συνεχιστές. Προφανώς, για να μην κάνουμε το παραμικρό, προκειμένου να σταθούμε αντάξιοί τους! 
Στα δίσεχτα χρόνια που ζούμε, είναι πρέπουσα, μια ακόμη επισήμανση:

Οι παππούδες μας, που -στην ουσία- δεν ένιωσαν τον τούρκικο ζυγό, όπως σ' άλλα σημεία της Ελλάδας, οι πρόγονοί μας, που οπλοφορούσαν συνεχώς, με τη άδεια του κατακτητή, αυτοί που ζούσαν άνετα, με όσα κέρδιζαν απ' τους εμπόρους και τους μεταφορείς, δεν συνθηκολόγησαν, με αντάλλαγμα τη βόλεψή τους! Δεν είπαν ποτέ: «Καλά περνάμε! Κι ας κάνουν καλά οι υπόλοιποι Έλληνες, που ζουν σε απίστευτα ζόρια!». Έψαχναν την αφορμή της εξέγερσης, γιατί, δεν μπόρεσε κανένα προνόμιο, κανένας δυνάστης, να ξεριζώσει απ' την ψυχή τους, τα η συνείδηση της ελληνικότητας, τη συναίσθηση της εθνικής και της πολιτιστικής τους κληρονομιάς! Από το 1209, όταν ο φρικτός Πάπας της Ρώμης, ο Ιννοκέντιος ο τρίτος, αναφέρεται στη μονή Κλειστών, μέχρι το Μάρτιο του 1821, που ξέσπασε η Επανάσταση, αναρίθμητοι ήταν εκείνοι που προσπάθησαν να αλλοιώσουν το φρόνημα των προγόνων μας! Δεν το κατόρθωσαν, όμως, αν και μετήλθαν κάθε μέσο. Κι απ΄ τη στιγμή που, ο εκλεγμένος, Καπετάνιος Δερβεντζής, ο Μελέτης Βασιλείου, έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρείας, άρχισε η αντίστροφη μέτρηση, για την απελευθέρωση και την εκδίωξη των Τούρκων!
Να πως περιγράφει ο ίδιος, τούτη τη μέρα, σε επιστολή του, προς τον Άρειο Πάγο: «Πρώτη Απριλίου του 1821, εσήκωσα τους Χασιώτες εις τα άρματα. Κι έπειτα, όλα τα χωριά της Αθήνας, με ζόρι, και εις τους 18 του Απριλίου, επήγα εις τον Κάλαμον, και επολέμησα με τον Ομέρ Μπέη και τους Ευριπιώτας. Εις τας 25 του Απριλίου, εμπήκαμεν μέσα εις τας Αθήνας, και εκλείσαμεν τους Τούρκους...»!
Σήμερα, αγαπητά μας παιδιά, φίλες και φίλοι, συμπατριώτισσες και συμπατριώτες, 196 χρόνια μετά, είμαστε εδώ, μπροστά στο Μνημείο του Καπετάν Μελέτη, για να του πούμε: Τιμημένε Καπετάνιε! Εκφραστή της συνείδησης του Έθνους Φωτεινό, Αιώνιο Παράδειγμα της συλλογικής πορείας μας, οι απόγονοί σου, βρίσκονται ενώπιόν σου, με σφιγμένα δόντια και γυαλισμέναμάτια! Δεν σε ξεχνούν! Σε τιμούν, και παραδειγματίζονται απ΄ τον αγώνα σου! Οι ψυχές των Ασπροπύργιων απογόνων σου, γονατίζουν μπροστά σε σένα, Καπετάν Μελέτη, στο Μήτρο στο Δήμο, και στον Δημήτρη Τσεβά, στον Προκόπη Αντωνίου, στο Γιάννη Τζουκλίδη, στους Καμπόληδες, στους ιερωμένους, Παγκράτη Καματερό, Δανιήλ Βρεττό, Σωτήρη Τσίγκο, Δημήτρη Μπρέμπο, Αναστάση Δέδε, Γιάννη Ισιδώρου, που έβαλαν στις ψυχές των προγόνων μας, φωτιά, για την Πίστη μας και την Πατρίδα μας!Σας παρακαλούμε, πρωτοκαπετάνιε, να προσεύχεστε για μας! Να ζητήσετε, απ΄ την Παναγιά, να μας φωτίζει και να μας οδηγεί! Για να φανούμε αντάξιοι της κληρονομιάς που μας αφήσατε! Γιατί, η Πατρίδα μας, κοντά δυο αιώνες, από τότε που εσείς πήρατε τα όπλα, και διώξατε τον Τούρκο κατακτητή, είναι και πάλι σε αγωνία! Βρέθηκε στο μάτι ενός κυκλώνα, που τον σκηνοθέτησαν, οι απόγονοι, εκείνων των τοκογλύφων, που υπονόμευσαν και το δικό σας αγώνα, μαζί με ντόπιους Εφιάλτες! Καπετάν Μελέτη, το 1826, οι Πηλιο-Γούσηδες που στάθηκαν ανάξιοι του Αγώνα, κάποιοι πρόκριτοι της Αθήνας, αντί να σε ευγνωμονούν αιώνια, για την Απελευθέρωση, όπλισαν το χέρι των δολοφόνων σου. Όμως, χαράμι πήγε ο κόπος τους! Αφού, το έγκλημα αυτό, δε στάθηκε ικανό να κάμψει το φρόνημα των Πατριωτών, που εσύ ξεσήκωσες! Τα αδέλφια σου, ο Θανάσης και ο Γιάννης, συνέχισαν τον αγώνα, μέχρι την τελευταία μάχη στην περιοχή, στις 6 Ιουνίου του 1829, στον Αη-Γιάννη της Χασιάς. Κι από εκείνη την ώρα, μέχρι τις 31 Μαρτίου του 1833, ήταν τα δικά σου παλικάρια, αυτά που κράτησαν κλεισμένους τους Τούρκους στον ιερό βράχο της Ακρόπολης. Στάθηκαν θεματοφύλακες της Λευτεριάς, που κατακτήθηκε με αίμα και θυσίες! Κι αυτήν την κληρονομιά, ήρωα πρόγονέ μας, Καπετάν Μελέτη, εμείς οι πολίτες του Ασπρόπυργου, οι φυσικοί απόγονοί σας, δε θα την παραδώσουμε ποτέ, σε κανέναν επίδοξο, σύγχρονο κατακτητή! Σε κανένα επίδοξο νέο-Σουλτάνο! Δεν θα συνθηκολογήσουμε ποτέ! Δεν θα ακολουθήσουμε ποτέ, κανένα σύγχρονο Εφιάλτη!...
Γιατί γνωρίζουμε πως, μόνον έτσι γίνεται πράξη, αυτό που -σήμερα- βροντοφωνάζουμε, εδώ, μπροστά στο σύμβολο της άσβεστης μνήμης μας, για τον αγώνα και τη θυσία σας: Τιμή και Δόξα στον Καπετάν Μελέτη! Τιμή και Δόξα, σ΄ όλους τους Συμπολεμιστές του, σ΄ αυτούς, που -τέτοια μέρα- ανέτρεπαν ζυγό δουλείας, έξι και πλέον αιώνων! Ζήτω η Ελλάδα που αντιστέκεται! Η Ελλάδα που πορεύεται στα χνάρια σας! Η Ελλάδα, που αρνείται να γίνει πειραματόζωο! Η Ελλάδα που αγωνίζεται, να ξαναγίνει σύμβολο, αντίστασης, αντεπίθεσης, αναγέννησης, για όλη την ανθρωπότητα!»

Στεφάνια κατέθεσαν ο εκπρόσωπος του Αντιπεριφερειάρχη Αττικής, κ. Ταξιάρχης Φαρμάκης, ο εκπρόσωπος των Ενόπλων Δυνάμεων Λοχαγός Πεζικού, κ. Βασίλειος Κουκουλομάτης, η εκπρόσωπος των Σωμάτων Ασφαλείας η Υπαστυνόμος, κ. Θωμαΐδου Αγάπη, ο εκπρόσωπος της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, Διευθυντής του 1ου Δημοτικού Σχολείου, κ. Ιωάννης Συμεωνίδης και εκ μέρους της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ο Διευθυντής του Γενικού Λυκείου Ασπροπύργου, κ. Αντώνιος Σαρρής.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, ο φετινός ήταν ο 9ος Εορτασμός αφότου, με πρωτοβουλία του Δημάρχου, κ. Νικόλαου Μελετίου, καθιερώθηκε η συγκεκριμένη Εκδήλωση ως ελάχιστος φόρος τιμής, στον ήρωα πρόγονο των Ασπροπύργιων, στον χώρο του ανάγλυφου αγάλματος του Καπετάν μελέτη, ο οποίος ευπρεπίστηκε, αναδείχτηκε και παραδόθηκε στην πόλη και τη νέα γενιά, ως σύμβουλο Μνήμης και Τιμής, στους αγωνιστές της Ελευθερίας και της Εθνικής αποκατάστασης.

ΔΗΜΟΣ  ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ