ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΟΝΕΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΑΘΛΗΤΩΝ,
ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ -ΚΙ ΟΜΩΣ ΑΛΗΘΙΝΟ- ΓΕΓΟΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΜΑΣ...
ΘΑ ΞΑΝΑΚΛΕΙΣΕΙ ΑΜΕΣΑ ΣΕ ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ ΤΟ ΚΛΕΙΣΤΟ (ΒΟΗΘΗΤΙΚΟ) ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΠΟΛΥΚΛΑΔΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΙΓΑΛΕΩ, ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΕΠΙΣΚΕΥΗ ΤΟΥ, ΛΟΓΩ ΚΑΚΟΤΕΧΝΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΚΕ...
ΜΟΛΙΣ ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ “ΕΠΙΣΚΕΥΗ” ΤΟΥ, ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΔΕΙΓΜΑ ΑΣΥΓΓΝΩΣΤΗΣ ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑΣ, ΕΛΛΙΠΟΥΣ ΕΠΙΒΛΕΨΗΣ ΚΑΙ ΧΑΜΗΛΩΝ ΠΟΙΟΤΙΚΩΝ ΕΠΙΠΕΔΩΝ ΣΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΝΑΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ – ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΠΟΥ ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΝ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΛΕΩ...
ΚΑΙ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΙΓΙΣΤΙΚΑ... ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΟ ΜΑΡΜΑΡΟ; ΠΟΣΟ ΘΑ ΚΟΣΤΙΣΕΙ Η ΑΝΑΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ... ΑΝΑΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ; ΠΟΙΟΣ ΠΑΡΕΛΑΒΕ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΕΡΓΟ; ΠΟΙΑ ΠΟΙΟΤΙΚΑ ΣΤΑΝΤΑΡΝΤ ΠΑΡΑΒΙΑΣΤΗΚΑΝ; ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΤΟΥΝ ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ; ΠΩΣ ΘΑ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΕΙ -ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ- Ο ΔΗΜΟΣ ΑΙΓΑΛΕΩ ΤΙΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ-ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΤΟΥ; ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΓΙΑ ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΡΓΩΝ ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΟΝΤΑΙ ΚΑΡΑΜΠΙΝΑΤΕΣ ΚΑΚΟΤΕΧΝΙΕΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΠΟΒΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΧΡΗΣΤΩΝ;
Τι θα μπορούσε να πει ο κάθε καλόπιστος Αιγαλιώτης και Αιγαλιώτισσα, ο οποίος θα πληροφορείτο ότι το “μικρό” βοηθητικό κλειστό γήπεδο του πρώην Πολυκλαδικού Λυκείου Αιγάλεω, μόλις ένα μήνα και κάτι, από την ανακατασκευή τού παρκέ του, εμφανίζει σοβαρά προβλήματα που επιβάλλουν το ΞΑΝΑΚΛΕΙΣΙΜΟ του και την άμεση επιδιόρθωσή του;
Οι περιρρέουσες πληροφορίες αναφέρουν ότι το γήπεδο θα (ξανα)κλείσει τον Μάρτη και θα ξεκινήσει ξανά η ανακατασκευή της... ανακατασκευής τού παρκέ του...!!! (Εδώ ο καθένας βάζει όσα θαυμαστικά θέλει...).
Είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ και όμως αληθινό... (Ήδη πληροφορηθήκαμε ότι έκλεισε...).
Ένα (ακόμη) δείγμα μιας πρωτοφανούς προχειρότητας δουλειάς, που απευθύνεται σε μικρά παιδιά των συλλόγων τής πόλης μας, που περίμεναν πως και πως να προπονηθούν, να παίξουν σε ένα καλά κατασκευασμένο αθλητικό χώρο...
Μετά το πρώτο κλείσιμό του (τέλη του 2016) και την ανακατασκευή του, δυο μήνες μετά, κι ενώ είχαν ήδη ξεκινήσει οι ομάδες να οργανώνουν τα τμήματά τους, διαπιστώθηκαν οι τραγικές κακοτεχνίες που επιβάλλουν την ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ – ΑΝΑΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΠΑΡΚΕ ΤΟΥ ΓΗΠΕΔΟΥ... Και τα ερωτήματα τα αυτονόητα από όλους, είναι τα ακόλουθα:
Α) Πόσο θα κοστίσει στον Δήμο μας η ανακατασκευή - διόρθωση – αποκατάστασή του;
Β) Ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο; Ήγουν: Ποιος και με ποιες διαδικασίες θα αποζημιώσει για την επιπρόσθετη δαπάνη που θα χρειαστεί;
Γ) Έγινε κανονική παράδοση - παραλαβή του συγκεκριμένου έργου, και από ποιον σε ποιον, με συγκεκριμένο πρωτόκολλο στο οποίο θα περιγράφονται σαφώς οι εργασίες που έγιναν, τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν, τα ποιοτικά χαρακτηριστικά και ο χρόνος κατασκευής;
Δ) Ποια απ’ αυτά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά (στάνταρντ) παραβιάστηκαν, και ποιες οι επιπτώσεις στην ποιότητα κατασκευής του έργου και στη λειτουργία του;
Ε) Ποιες οι πιθανές επιπτώσεις πάνω στην υγεία των μικρών παιδιών – αθλητών που έκαναν -και κάνουν- χρήση αυτής της αθλητικής εγκατάστασης πάνω σε ένα -αποδεδειγμένα- κακότεχνο αγωνιστικό τερέν; (Που χρειάζεται μάλιστα -μέσα σε τόσο μικρό διάστημα- η ανακατασκευή του;)
Ζ) Ποιον και σε ποιο βαθμό θα καταλογιστούν οι ευθύνες για την παραλαβή και την έγκριση λειτουργίας τού γηπέδου; Θα υπάρξει καταλογισμός ευθυνών και ανάληψη ευθύνης, ή όλα θα παραπεμφθούν στην “κακιά την ώρα” και “στο “Άστα να πάνε”;
Η) Πότε ο Δήμος Αιγάλεω επιτέλους θα εκσυγχρονίσει τις διαδικασίες παραλαβής-παράδοσης των έργων του, σε κάθε τομέα δραστηριότητας; Τι προβλέπει να κάνει όταν διαπιστώνονται τέτοιες καραμπινάτες κακότεχνες εργασίες;
Θ) Πώς θα λειτουργήσουν τα σωματεία – σύλλογοι, που δεύτερη φορά μέσα στην ίδια χρονιά, ξεσπιτώνονται, αλλάζει το αγωνιστικό τους πρόγραμμα, τα ωράρια, τα γήπεδα κ.λπ.;
Στ’ αλήθεια, γιατί τα έργα που έγιναν το καλοκαίρι που οι ομάδες του Αιγάλεω (και γενικότερα) δεν έχουν αγωνιστικές υποχρεώσεις – προπονήσεις κ.λπ., αλλά αποφασίστηκε στα τέλη του 2016, και λόγω των κακοτεχνιών, ξανά, στα τέλη του Μάρτη, (μέσα δηλαδή στη χρονιά) να γίνουν τα έργα αποκατάστασης;
Όλα αυτά, δείχνουν την ασύγγνωστη προχειρότητα, την ελαφρότητα που προσεγγίζει τα όρια της πλήρους ελαστικότητας στην επίβλεψη, στην εφαρμογή και τήρηση των απαραίτητων τεχνικών κανόνων και διεθνών στάνταρντς, και στο πλήρες ξεχαρβάλωμα ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ ΕΛΕΓΧΟΥ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΟΤΗΤΑΣ των παραδούμενων έργων.
Και αυτό δεν αναφέρεται μόνο στο συγκεκριμένο έργο και στη συγκεκριμένη εγκατάσταση.
Διαχρονικά βλέπει κανείς, έργα που γίνονται στον Δήμο και κοστίζουν ένα σωρό χρήματα (πολλές φορές σε αξία μεγαλύτερη των τρεχουσών της αγοράς) να μην έχουν ούτε τη διάρκεια, ούτε την αντοχή, με αποτέλεσμα όλοι να αναρωτιούνται... Μέχρι πότε και γιατί οι Δήμοι (και μέσα σ’ αυτούς και ο δικός μας) να έχουν τέτοια ανοχή σε απίστευτες καταστάσεις κακοτεχνιών, σε πλείστα όσα έργα και υποδομές;
Βλέπει φερ’ ειπείν, την κατάσταση των πεζοδρομίων τού μεγαλύτερου έργου της τελευταίας περιόδου της Λεωφόρου Θηβών, με τα διαλυμένα κολωνάκια και τις ξεκολλημένες πλάκες πεζοδρομίου, το ίδιο στις πλάκες της Ιεράς Οδού, βλέπει το έργο της Μάρκου Μπότσαρη που καρκινοβατεί, τα πασαλιψατέρ στις χιλιάδες επικίνδυνες λακκούβες των δρόμων του Αιγάλεω, τα βουλωμένα παράνομα φρεάτια που πλέον έχουν παραιτηθεί από το άνοιγμά τους οι υπεύθυνοι του Δήμου, τα διαλυμένα γήπεδα ποδοσφαίρου 5Χ5 πίσω από το ΔΑΚ, του μπάσκετ στην οδό Πελοποννήσου, τα συντριβάνια του άλσους, της οδού Εδέσσης, της οδού Δημητσάνας, της Πλατείας Παπάγου, που έχουν χρόνια να δουλέψουν...
Την πίστα αναρρίχησης, τόσα και τόσα, που χάνει κανείς τον αριθμό, εκατομμύρια ευρώ και εκατοντάδες εκατομμύρια παλαιών δραχμών, που εξηγούν εν πολλοίς την παντελή έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού, ορθοφροσύνης και επιτελικής οργάνωσης παρακολούθησης των έργων που γίνονται και λειτουργούν στον Δήμο μας.
Το τελευταίο αυτό περιστατικό σε μια μακριά σειρά συνεχών για δεκαετίες ΚΑΚΟΤΕΧΝΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ, δεν αποτελεί τίποτε άλλο από ένα ακόμα λιθαράκι στην υποβάθμιση της Ποιότητας Ζωής τής πόλης και των κατοίκων της...
Αυτή η ατελείωτη σειρά που φαίνεται ότι δεν ξενίζει και δεν αποτελεί τίποτε άλλο από το απόλυτο καθεστώς λειτουργίας του Δήμου από τις δημοτικές αρχές, τις νυν και τις προηγούμενες, που έχουν όπως φαίνεται έναν περίεργο τρόπο με τον οποίο εξετάζουν τα έργα στον Δήμο και στην πόλη... Στ’ αλήθεια, οι λειτουργίες των επιτροπών του Δήμου τι λένε για όλα αυτά; Ή συστάθηκαν κι αυτές για το θεαθήναι; Γιατί δεν τοποθετούνται ανοικτά και με παρρησία και να δηλώσουν την αντίθεσή τους για όλα αυτά που δεν περιποιούν τιμή για την πόλη μας; Τι περιμένουν; Τι τους κρατάει κλειστό το στόμα; Πότε επιτέλους θα σπάσει αυτή η περίεργη ΟΜΕΡΤΑ, η συνωμοσία σιωπής που περιβάλλει τόσες και τόσες κακότεχνες εργασίες, οι οποίες μάλιστα πλησιάζουν να χαρακτηριστούν κιτς και έξω από κάθε αισθητική (το παράδειγμα αυτής της κακότεχνης, αντιαισθητικής κατασκευής που δεν λειτούργησε σχεδόν ποτέ, της πίστας αναρρίχησης στο Άλσος – Μπαρουτάδικο, είναι χαρακτηριστικό...).
Πότε επιτέλους στα σοβαρά, το Δημοτικό Συμβούλιο θα σχεδιάσει με επιστημονικό τρόπο και με ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ, τους όρους και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που θα διέπουν κάθε ανατιθέμενο έργο;
Και τι περιμένει άραγε ο κάθε πολίτης αυτής της πόλης; Μια από τα ίδια και τα ίδια, κάθε θητεία; Έργα που διαλύονται και πρέπει να ξαναγίνουν μέσα σε δυο μήνες; Εκεί φθάσαμε; Αυτό μας αρμόζει;
Ελπίζοντας αυτό να λειτουργήσει σαν κόκκινος συναγερμός σε συμπολίτευση και αντιπολίτευση -ειδάλλως οι προσφυγές στον αρμόδιο ελεγκτή Δήμου και Διοίκησης είναι μονόδρομος- περιμένουμε για τα περαιτέρω...
ΑΙΓΑΛΕΩ 24/02/2017
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δ. ΣΑΜΙΟΣ
Πρόεδρος ΑΠ.Σ. “ΑΠΟΛΛΩΝ” ΔΥΤ. ΑΤΤΙΚΗΣ
